Збирка од 12 кратки раскази собрани во пазувата на вистината кои како златножолта слика на изгрев ни осветлуваат во реален приказ едно не така дамнешно време кога своето престанува да биде свое, се станува заедничко а единствената лузна на индивидуалноста постанува тагата, плачот осамата а најповеѓе од се несреќата. Горги Лумбуровски ни го насликува времето на колективизацијата и неговите ликови оживуваат пред нашите очи, ги доживуваме виртуелно а сепак како на јаве. Болат нивните болки. Печат нивните солзи. И токму низ таквите чувства ”Судбини” стануваат глобални, стануваат свои и на човекот со коси очи и на жената со темна кожа само затоа што опишаната болка е овоземска и не застанува нити пред планините нити пред океаните.