Битова пиеса со љубовна тематика, во која се соочуваме со конзервативниот патријархален дух на Македонците во деветнаесеттиот век (прва изведба во 1940 година). Типичен заплет: средината се спротивставува на љубовта на двајцата млади, Антица и Илија, но таа љубов сепак на крајот ги победува сите препреки. Околу овој вечен мотив се обвиткуваат слоеви на хумор, сатира и критика од социјален и национално-еманципаторски карактер.