Уште една збирка, уште еден бисер на љубовна лирика, создадена од срце напатено,од љубов опиено. Во оваа збирка авторката продолжува да пее за љубениот, за спомените “чикмаците на сеќавањата", за туѓите насмевки многу слични на неговите. Понатаму во песните го твори неговиот лик со палетата на бои, бидејќи со него ја испиша и среќата и болката, и срцето го воздигна во крошните на љубовта. Плашејќи се од зборав “пат нов срцето сони!"-значи постои надеж и мисла за ново утре, за нова среќа-во некои песни провејува оваа нишка на оптимизам. Силни чувства кои допираат до сечие срце, притоа оживувајќи живи слики пред очите читателски, налик на оние кои уметникот ги создава со своите четки и бои.