Сметам дека секој обид за подробно (пре)раскажување на овој роман во обид (или обид за роман) би го повредил и изневерил писателското верују. Од одредена просторно-временска дистанца единствено би можел да Ви сугерирам дека „Репер“ ја претставува вечната потрага по координати – книжевни и животни – во (овој) свет кој одамна ги има дигнато рацете (а богами и нозете) од аксиолошкото мапирање. Притоа, наспроти сите (де/ре)конструктивни (пост)постмодернистички техникалии, ми се чини дека клучната идеја (или Идеја во платоновска смисла) инклинира кон една гозба (иако ми асоцира на гол ручек, простете ми) со панегирик во чест на... на онаа работа... Знаете, всушност, и самите која. За сето останато, Ве упатувам на предговорот на книгата во кој писателот толку сесрдно се обидува да (си) ги објасни сопствените намери. Искрено, В. Алтер-Его, ополномоштен од Ф. Љ.Трајковски